آكروميوپلاستي مانع پيشرفت پارگي روتاتوركاف است؟

بخش اعظم مطالعات تصويربرداري نشان داده اند كه بهبود يك پارگي ناكامل نادر است. اين مسئله همچنين با مطالعات بافت شناسي از جمله مطالعات فوكودا و همكاران تاييد شد كه نشان دادن كه پارگي هاي ناكامل در طول زمان به صورت خودبه خودي بهبود نمي يابند. بنابراين به نظر مي رسد پروسيجرهاي غير آناتوميك كه مستقيما به محل پارگي ناكامل روتاتوركاف اپروچ نمي كنند نمي تواند مانع از پيشرفت پارگي شود. در يك مطالعه توسط هايوونن و همكاران 93 بيمار براي مدت متوسط 9 سال پس از دكومپرسيون ساب آكروميال به دنبال سندرم ايمپينجمنت به وسيله ام آرآي يا آرتروگرافي پيگيري شدند. به نظر نرسيد كه دكومپرسون ساب آكروميال بتواند از پيشرفت پلرگي روتاتوركاف جلوگيري كند. بيماران با نتايج عالي پس از جراحي تنها 4% دچار پارگي شدن(2 مورد پارگي تمام ضخامت)، بيماران با نتايج خوب 25% دچار پارگي شدند(4 مورد پارگي كامل و 2 مورد در سطح مفصلي)، بيماران با نتايج قابل قبول 33% دچار پارگي شدند(5 مورد پارگي تمام ضخامت و 1 مورد پارگي در سطح بورسال)، و بيماران با نتايج ضعيف 55% دچار پارگي شدند( 1 مورد تمام ضخامت و 4 مورد پارشيال و 1 مورد در سطح بورسال و 3 مورد در سطح مفصلي).

بنابراين به دنبال پارگي پارشيال روتاتوركاف ثانويه به افزايش سن و تغييرات دژنراتيو و تغييرات بيومكانيكال پيشرفت پارگي محتمل است. علاوه بر آن، اين مسئله در مواردي كه پروسيجر جراحي دقيقا محل پاتولوژي اوليه را مورد هدف قرار ندهد، مي تواند رخ دهد.

References

K. Yamanaka and T. Matsumoto, “The joint side tear of the rotator cuff: a followup study by arthrography,” Clinical Orthopaedics and Related Research, no. 304, pp. 68–73, 1994.

N. A. Mall, H. M. Kim, J. D. Keener et al., “Symptomatic progression of asymptomatic rotator cuff tears a prospective study of clinical and sonographic variables,” The Journal of Bone and Joint Surgery—American Volume, vol. 92, no. 16, pp. 2623–2633, 2010

I. K. Y. Lo and S. S. Burkhart, “Transtendon arthroscopic repair of partial-thickness, articular surface tears of the rotator cuff,” Arthroscopy, vol. 20, no. 2, pp. 214–220, 2004.

H. Fukuda, M. Mikasa, and K. Yamanaka, “Incomplete thickness rotator cuff tears diagnosed by subacromial bursography,” Clinical Orthopaedics and Related Research, vol. 223, pp. 51–58,1987.

H. Fukuda, K. Hamada, T. Nakajima, and A. Tomonaga, “Pathology and pathogenesis of the intratendinous tearing of the rotator cuff viewed fromen bloc histologic sections,” Clinical Orthopaedics and Related Research, no. 304, pp. 60–67, 1994.

P.Hyvonen, S. Lohi, and P. Jalovaara, “Open acromioplasty does not prevent the progression of an impingement syndrome to a tear.Nine-year follow-up of 96 cases,” The Journal of Bone and Joint Surgery—British Volume, vol. 80, no. 5, pp. 813–816, 1998.