بورسا، کیسه­ های کوچک ژله مانندی هستند که در سراسر بدن، از جمله اطراف شانه، آرنج، مفصل ران، زانو، و پاشنه وجود دارند. آن­ها حاوی مقدار کمی مایع می­باشند، و بین استخوان و بافت نرم قرار می­گیرند، و بعنوان بالشتک برای کمک به کاهش اصطکاک عمل می­کنند.

آماس کیسه­ های مفصلی، التهاب بورسا است. دو بورسای اصلی در لگن وجود دارد که به طور معمول تحریک و ملتهب می­شوند. یک بورسا نقطه­ ی استخوانی استخوان لگن به نام تروکانتر بزرگ را پوشش می­دهد. التهاب این بورسا، بورسیت تروکانتریک نامیده می­شود.

یک بورسای دیگر (بورسای ایلیوپسواس) در داخل ران (سمت کشاله­ ی ران) واقع شده است. هنگامی که این بورس ملتهب می­شود، شرایط گاهی اوقات مانند بورسیت ران است، اما درد در ناحیه­ ی کشاله­ ی ران وجود خواهد داشت. این وضعیت به مانند بورسیت تروکانتریک شایع نیست، اما به شیوه­ای مشابه درمان می­شود.

علامت اصلی بورسیت تروکانتریک درد در نوک استخوان ران است. این درد معمولا به خارج از منطقه­ ی ران کشیده می­شود. معمولا درد در مراحل اولیه تیز و شدید است. پس از آن ممکن است که درد بیشتر از یک حالت تیر کشیدن باشد و به منطقه­ ی بزرگتری از ران گسترش یابد.

به طور معمول، درد در شب، هنگام دراز کشیدن بر روی ران آسیب دیده، و هنگام بلند شدن از صندلی پس از نشستن طولانی شدیدتر است. همچنین ممکن است که این درد با راه رفتن طولانی مدت، بالا رفتن از پله، یا چمباتمه زدن بدتر شود.

عوامل خطر

بورسیت لگن می­تواند برای هر کسی اتفاق بیفتد، اما در زنان و افراد میانسال یا مسن شایع­تر است. این بورسیت در افراد جوان و در مردان کمتر رایج است.

عوامل خطر زیر با توسعه­ ی بورسیت لگن همراه است.

• آسیب استرس تکرار شونده (استفاده­ ی بیش از حد). این امر می­تواند هنگام دویدن، بالا رفتن از پله، دوچرخه سواری، و یا ایستادن برای مدت زمان طولانی رخ دهد.

• آسیب لگن. آسیب به نوک لگن می­تواند هنگامی رخ دهد که بر روی ران خود به زمین می­خورید، به لگن شما ضربه وارد می­شود یا برای مدتی طولانی روی یک طرف از بدن خود می­خوابید.

• بیماری ستون فقرات. این موارد شامل اسکولیوز، ورم مفاصل ستون فقرات کمری (پایینی)، و سایر مشکلات ستون فقرات است.

• نابرابری طول پا. هنگامی که یک پا به طور قابل توجه ی کوتاه­تر از دیگری باشد، نحوه­ ی راه رفتن شما را تحت تاثیر قرار می­دهد، و می­تواند به التهاب یک بورسای لگن منجر شود.

• آرتریت روماتوئید. این مشکل احتمال ملتهب شدن بورسا را افزایش می­دهد.

• جراحی قبلی. جراحی در اطراف ران و یا پروتز در لگن می­تواند بورسا را تحریک کرده و باعث بورسیت گردد.

• اسپور استخوان یا رسوب کلسیم. این امر می­تواند در تاندون­هایی که عضلات را به تروکانتر متصل می­کنند، اتفاق بیفتد و موجب تحریک بورسا و التهاب شود.

معاینه بالینی

دکتر برای تشخیص بورسیت لگن، یک معاینه­ ی فیزیکی جامع را انجام خواهد داد، و به دنبال حساسیت در منطقه­ ی نوک ران خواهد بود. همچنین ممکن است که آزمایش­های اضافی را به منظور رد سایر صدمات یا شرایط احتمالی انجام دهد. این آزمایشات می­تواند شامل مطالعات تصویربرداری مانند اشعه­ ی ایکس، اسکن استخوان، و تصویربرداری رزونانس مغناطیسی (MRI) باشد.

درمان

درمان غیر جراحی

درمان اولیه برای بورسیت لگن شامل جراحی نمی­شود. بسیاری از مردم مبتلا به بورسیت لگن می­توانند با تغییرات ساده در شیوه­ ی زندگی خود، از جمله موارد زیر تسکین یابند:

• اصلاح فعالیت. اجتناب از فعالیت­هایی که علایم را بدتر می­کنند.

• داروهای غیر استروئیدی ضد التهابی (NSAIDs). ایبوپروفن، ناپروکسن، پیروکسیکام، سلکوکسیب، و غیره، می­توانند درد را کاهش دهند و التهاب را کنترل کنند. NSAID ها را با احتیاط و برای مدت محدود استفاده کنید. در مورد داروهای غیر استروئیدی مورد استفاده با دکتر خود مشورت کنید. اگر شرایط پزشکی خاصی داشته باشید یا داروی خاصی مصرف کنید، ممکن است که NSAID ها باعث بروز عوارض جانبی شوند.

• دستگاه­های کمکی. استفاده از عصا برای یک هفته یا بیشتر در زمانی که مورد نیاز است.

• فیزیوتراپی. ممکن است که دکتر شما تمریناتی را برای افزایش قدرت و انعطاف پذیری مفصل ران تجویز کند. شما می­توانید این تمرین­ها را شخصا انجام دهید، و یا یک درمانگر فیزیکی به شما بیاموزد که چگونه در عضلات ران خود کشش ایجاد کنید و از درمان­های دیگر مانند ماساژ، یخ، گرما، یا فراصوت استفاده کنید.

• تزریق استروئید. تزریق کورتیکواستروئید همراه با یک بی حسی موضعی نیز می­تواند در تسکین علائم بورسیت لگن مفید باشد. این یک درمان ساده و موثر است که می­تواند در مطب دکتر انجام شود. این امر شامل یک تزریق منفرد به بورسا است. تزریق می­تواند تسکینی موقت (چند ماه) یا دائمی را ارائه کند. اگر درد و التهاب بازگشت، ممکن است که یک یا دو تزریق با فاصله­ ی دیگر لازم باشد. مهم است که تعداد تزریقات را محدود کرد، زیرا تزریق طولانی مدت کورتیکواستروئید می­تواند به بافت­های اطراف آسیب بزند.

درمان جراحی

جراحی به ندرت برای بورسیت لگن مورد نیاز است. اگر بورسا پس از امتحان تمامی درمان­های غیر جراحی ملتهب و دردناک باقی بماند، ممکن است که دکتر شما عمل جراحی را برای برداشتن بورسا توصیه کند. حذف بورسا به لگن آسیب نمی­زند، و لگن می­تواند بدون آن به عملکرد طبیعی خود ادامه دهد.

روش جدیدتری که محبوبیت قابل توجهی بدست آورده، حذف آرتروسکوپی بورسا است. در این روش، بورسا از طریق یک برش کوچک (۴/۱ اینچی) در ران برداشته می­شود. یک دوربین یا آرتروسکوپ کوچک، در یک برش دوم قرار داده می­شود تا دکتر بتواند ابزار جراحی کوچک خود را هدایت و بورسا را حذف کند. این عمل جراحی کمتر تهاجمی است، سریع­تر بهبود می­یابد و کمتر دردناک است.

هر دو نوع جراحی به صورت سرپایی (همان روز) انجام می­شوند، بنابراین یک شب ماندن در بیمارستان معمولا لازم نیست. مطالعات اولیه نشان می­دهد که حذف آرتروسکوپی بورسا کاملا موثر است، اما این مطالعات ادامه دارد.

توانبخشی

بعد از عمل جراحی، می­توان یک دوره­ ی توانبخشی کوتاه را در نظر داشت. بسیاری از بیماران استفاده از عصا یا چوب زیر بغل برای چند روز را مفید می­بینند. ایستادن و راه رفتن در شب بعد از عمل جراحی معقول است. درد پس از عمل جراحی معمولا پس از چند روز از بین می­رود.

پیشگیری

اگر چه نمی­توان همیشه از بورسیت لگن پیشگیری کرد، مواردی وجود دارد که می­توانید با انجام آن­ها از بدتر شدن التهاب جلوگیری کنید.

• اجتناب از فعالیت­های تکراری که بر باسن استرس و تنش وارد می­کنند.

• کاهش وزن در صورت نیاز.

• استفاده از کفش­های مناسب برای جبران تفاوت طول پاها.

• حفظ قدرت و انعطاف پذیری عضلات ران.