معمولا به حالتي گفته مي شود كه درون تاندون، كلسيم رسوب مي كند.
اين كلسيم در فاصله بين 1 تا 2 سانتي متر از محل اتصال تاندون ها به استخوان بازو ايجاد مي شود. اين حالت معمولا در افراد بالغ در دهه چهارم زندگي فرد ايجاد مي شود و شيوع آن در بيماران ديابتيك شايع تر است. اين رسوب كلسيم باعث درد شديد در شانه مي گردد كه معمولا اين درد با بلند كردن دست بالاتر از سر تشديد مي شود. رسوب كلسيم كاركرد تاندون هاي روتاتوركاف را تحت تاثير قرار مي دهد . در عين حال باعث تحريك شيميايي در شانه و گير افتادگي تاندون ها زير آكروميون و يا سندروم ايمچينجمنت مي شود. اين رسوب باعث كاهش فضاي بين تاندون هاي روتاتوركاف و استخوان آكروميون مي شود و باعث گيركردن تاندونهاي روتاوركاف زير فضاي آكروميون مي گردد كه به آن سندروم ايمچينجمنت مي گويند. رسوب كلسيم به راحتي در عكس هاي معمولي مثل توده اي از كلسيم و يا مانند توده اي از ابر ديده مي شود. راديو گرافي ساده و سونو گرافي معمولا حساسيت بيشتري براي تشخيص رسوب كلسيم نسبت به روش هاي تشخيصي راديولوژيك دارد.
