تاندونیت کلسیفیه
تاندونیت کلسیفیه اشاره به افزایش تدریجی کلسیم در روتاتور کاف (رسوب کلسیفیک) دارد. هنگامی‌که کلسیم در تاندون به‌تدریج افزایش پیدا می‌کند، می‌تواند منجر به ایجاد فشار در تاندون و همچنین موجب تحریک شیمیایی شود. این امر منجر به بروز درد خواهد شد. این احساس درد می‌تواند بسیار شدید باشد. این‌یکی از بدترین دردها در قسمت سرشانه است (مورد دیگر عارضه شانهٔ منجمد است).
علاوه بر تحریک شیمیایی و اعمال فشار، رسوب کلسیفیک (کلسیم) فاصله بین روتاتور کاف و آکرومیون را کاهش می‌دهد، و همچنین عملکرد طبیعی روتاتور کاف (تاندون چرخنده شانه) را تحت تأثیر قرار می‌دهد. این امر می‌تواند منجر به نشانگان گیر افتادگی ساب آکرومیال یعنی اختلال در فضای زیراخرمی بین آکرومیون و رسوب کلسیم در روتاتور کاف در هنگام بردن بازو به بالای سر سربار شود.علت افزایش و رسوب کلسیم در روتاتور کاف نامشخص است. این موضوع در افراد بین ۳۰-۶۰ سال شایع‌تر است. درنهایت این عارضه به‌طور خودبه‌خود از بین می‌رود، اما برطرف شدن آن می‌تواند بین ۵ تا ۱۰ سال طول بکشد.
تشخیص
رسوب کلسیم را می‌توان در رادیوگرافی‌های ساده تشخیص داد، اما اسکن اولتراسوند (سونوگرافی) برای اثبات وجود رسوب‌های کلسیمی ناچیزی که ممکن است در رادیوگرافی مشهود نباشد روش بهتری محسوب می‌شود. اولتراسوند همچنین امکان ارزیابی اندازه و میزان رسوب را ازلحاظ تمامی جهات فراهم می‌سازد. پزشک بالینی همچنین می‌تواند عروق خونی اطراف کپسول کلسیفیک را مشاهده کند و موردبررسی قرار دهد.
درمان
درمان تاندونیت کلسیفیه شامل موارد زیر است: ۱٫ دارودرمانی با تجویز داروهای ضد درد و ضدالتهابی ۲٫ فیزیوتراپی – شانه‌های شما را قوی و انعطاف‌پذیر نگه می‌دارد و موجب کاهش عامل تحریک می‌شود. ۳٫ تزریق داروهای آستروئید کورتیزون – التهاب را کاهش می‌دهد و درد را کنترل می‌کند. ۴٫ باربوتاژ از طریق هدایت اولتراسوند – تحت هدایت سونوگرافی، به رسوب کلسیمی، محلول آب‌نمک تزریق می‌شود و کلسیم نیز به داخل یک سرنگ کشیده و تخلیه می‌شود. سپس منطقه موردنظر به‌طور مکرر مورد شستشو قرار می‌گیرد. ۵٫ برش و برداشتن از طریق جراحی
جراحی برای تاندونیت کلسیفیه:
انجام عمل جراحی در صورتی موردنیاز است که درد با روش‌های فوق قابل‌کنترل نباشد و یا این‌که درد بسیار شدید و همراه با درد شبانه باشد. هدف از هر عمل جراحی، کاهش اثرات گیرافتادگی شانه، از طریق افزایش مقدار فضای میان آکرومیون و تاندون روتاتور کاف است، که درنتیجه موجب حرکت آسان‌تر بازو و وجود درد و التهاب کمتر می‌گردد. رسوب کلسیم نیز هم‌زمان تخریب‌شده و تخلیه می‌شود. جراحی انجام‌شده، فشار زدایی ساب آکرومیال آرتروسکوپی و برش رسوب کلسیم است.
باربوتاژ تحت هدایت سونوگرافی برای عارضه تاندونیت کلسیفیه تاندون روتاتور کاف
باربوتاژ درمانی یک تکنیک تخصیص‌یافته برای درمان تاندونیت کلسیفیه تاندون کاف است. به اثبات رسیده است که این روش بسیار مؤثرتر از تزریق داروهای آستروئید، با بیش از ۷۰٪ بهبود درد است. بر طبق توضیحات ابتدا با استفاده از دستگاه‌های اشعه ایکس، سوزن از میان‌پوست به‌منظور تخریب کالیسفیکاسیون در منطقه موردنظر هدایت می‌شود. با پیشرفت‌های فنّاورانه، دستگاه‌های سونوگرافی مدرن، امکان مشاهده آسان ‘رسوب کلسیم و ارزیابی آن به‌صورت ۳ بعدی را برای اپراتور ماهر فراهم ساخته‌اند. این روش از قرار گرفتن در معرض اشعه ایکس جلوگیری می‌کند و پزشک را مجاز به واردکردن مستقیم سوزن به داخل کالسیفیکاسیون می‌کند.
مزایای روش باربوتاژ از طریق سونوگرافی
• روش سرپایی
• عدم نیاز به بیهوشی عمومی
• تشخیص محل دقیق کلسیفیکاسیون، حتی مقدار ناچیز
• سهولت در شناسایی ارتباط با تاندون‌ها، شیار یا ناودان بی سیپیتال، ساختارهای استخوانی.
• سرراست‌ترین مسیر دستیابی به هدف
• تصویرسازی مطلوب از نوک سوزن
• پیشروی دقیق سوزن به داخل کلسیفیکاسیون
• حداقل آسیب به تاندون
• شناسایی شرایط مرتبط: بورسیت (التهاب بورس‌ها یا کیسه‌های حاوی مایع سینوویال در اطراف مفاصل)، پارگی (به نادرت)
• تکنیک غیر یونیزه (خطر کمتر نسبت به کاربرد اشعه ایکس)
این روش شامل چیست؟
درمان باربوتاژ از طریق هدایت سونوگرافی یک درمان سرپایی است. در ابتدا اسکن اولتراسوند تشخیصی انجام می‌شود. پس‌ازآن، پوست بخش مورد جراحی علامت‌گذاری شده و استریل می‌شود و دارویی حسی موضعی تزریق می‌گردد. با استفاده از تصویر اولتراسوند، سوزن تحت دیدمستقیم به داخل کلسیفیکاسیون هدایت می‌شود. سپس سعی خواهد شد تا کلسیفیکاسیون به بیرون مکیده شود یا حذف شود. برای تقویت روند درمان، تخریب کلسیفیکاسیون چندین بار تحت بی‌حسی موضعی انجام می‌شود. درنهایت تاندون با تزریق بی‌حسی موضعی بیشتری شستشو می‌گردد.
آیا این روش ایمن است؟
خطر ابتلا به عفونت بسیار کمی وجود دارد و در صورت داشتن حساسیت، ممکن است به داروها واکنش نشان دهید.
آیا این روش موجب آسیب می‌شود؟
این روش می‌تواند فرایند دردناکی داشته باشد، گرچه با استفاده از بی‌حسی موضعی اکثر افراد این روش را تحمل می‌کنند.
آیا این روش همیشه مؤثر واقع می‌شود؟
شانس ۶۰-۷۰ درصدی بهبود قابل‌توجه یا کامل در علائم بیماری و بازگشت به فعالیت‌ها وجود دارد
در صورت عدم موفقیت این روش چه باید کرد؟
گاهی اوقات ۲ جلسه درمان در فاصله زمانی حدود ۶ هفته موردنیاز است. بااین‌حال حدود ۱/۳ بیمار ممکن است از این روش نتیجه نگیرند و درنهایت ممکن است نیاز به عمل جراحی داشته باشند.
آیا می‌توانم پس‌ازآن رانندگی کنم؟
توصیه می‌شود که فردی را همراه خود بیاورید تا پس از انجام عمل شما را به خانه منتقل کند، زیرا ممکن پس‌ازاین عمل احساس نار حتی و درد داشته باشید. شما می‌توانید از روز بعد مجدداً اقدام به رانندگی کنید.
