این روش برای درمان پارگی‌های تاندون عضله دوسر کاملاً ضخیم یا نسبتاً ضخیم، آسیب شدید تاندون عضله دوسر یا بی‌ثباتی عضله دو سر همراه با پارگی عضله روتاتور کاف در شانه تخصیص‌یافته است. جراحی تنودزیس عضله دوسر مستلزم جداسازی LHB از لبروم فوقانی آن در شانه است و اتصال مجدداً آن به استخوان بازو درست زیر استخوان شانه است. روند این جراحی پیچیده‌تر از جراحی تنوتومی است، اما از خطرات ناراحتی و ضعف عضله دوسر، و بروز بدشکلی پاپیه جلوگیری می‌کند.
تنودزیس برای افراد فعال‌تر توصیه می‌شود. با استفاده از پیچ‌های مدرن تثبیت، بازسازی این عضله به حدی قوی است که می‌توان بازو را درست پس از عمل جراحی حرکت داد.
دو روش جراحی برای این عمل جراحی وجود دارد. جراحی تنودزیس باز کوچک و جراحی زیر جلدی عضله دوسر بازو.
روند جراحی تنودزیس عضله دوسر بازو:
- صندلی نیمه خوابیده یا پوزیشن جانبی می‌تواند مورداستفاده قرار گیرد.
- آرتروسکوپ در پورتال خلفی قرار می‌گیرد و یک سوزن از جفت قدامی و از میان تاندون عضله دوسر عبور می‌کند. سپس نخ بخیه همراه با سوزن به‌صورت قلاب از پورتال قدامی عبور کرده و سپس خارج می‌شود. این کار جهت حصول اطمینان از این است که در هنگام قطع تاندون، تاندون موجب افتادن بازو نخواهد شد.
- پس‌ازاینکه تاندون با نخ بخیه تثبیت می‌شود، یک قیچی آرتروسکوپی برای برش تاندون از مبدأ آن استفاده می‌شود.
- قیچی آرتروسکوپی واردشده از طریق سوراخ کوچک ایجادشده در پوست و برش LHB (تصویر آرتروسکوپی در سمت چپ)
- برش کوچکی (۲-۳ سانتی‌متری) بر روی قسمت جلوی شانه به‌منظور آزاد کردن تاندون عضله دوسر بازو ایجاد می‌شود:
- غلاف احاطه‌کننده عضله دوسر بازو شکافته می‌شود و سپس تاندون از زخم خارج می‌شود.
- تاندون کوتاه و اصلاح می‌گردد و یک نخ مخصوص غیرقابل جذب در بالای تاندون قرار می‌گیرد. سپس یک مفتول و برقوی راهنما برای ایجاد یک سوراخ استخوانی عمیق در استخوان بازو استفاده می‌شود.
- تاندون به‌جای خود برگردانده می‌شود و با یک پیچ تداخل مخصوص در داخل استخوان بازو ثابت می‌شود.
