اختلالات عضلات چرخاننده ی بازو (روتاتور کاف)
عضلات چرخاننده ی بازو مجموعه ای از ماهیچه ها و فیبرهای (تاندون های) ضخیم و انعطاف پذیر در شانه است. اختلالات عضلات چرخاننده ی بازو وقتی اتفاق می افتند که بافت های درون شانه ملتهب شده یا آسیب ببینند. این اختلالات شامل این موارد می شود:
التهاب تاندون ها (تندینیت) یا کیسه ی مفصلی یا برسا (بروسیت). برسا کیسه ای کوچک و پر از مایع در شانه است که بعنوان یک بالشتک بین تاندون ها و استخوان ها عمل می کند.
گیرافتادگی که در آن، تاندون فشرده می شود و باعث شرایط دردناکی شده که به آن تاندونیت کلسیفیهگفته می شود.
پارگی جزئی یا کامل تاندون های عضلات چرخاننده ی بازو.
شانه چگونه کار می کند و کار عضله ی چرخاننده بازو چیست؟
شانه به سه استخوان اصلی متصل است: استخوان بالایی بازو (هومروس)، ترقوه (کلاویکل) و تیغه ی شانه (اسکاپولا). ماهیچه ها، تاندون ها و رباط ها (لیگامنت ها) این استخوان ها را در کنار هم نگه می دارند. عضله ی چرخاننده ی بازو استخوان بالایی بازو را در کاسه شانه نگه می دارد و به شما اجازه می دهد بازویتان را بالا بیاورید و آن را بچرخانید.
شانه یک مفصل گوی و کاسه ای است. گوی بالای استخوان بالایی بازو در کاسه ی تیغه ی شانه چفت می شود. این کاسه ی کم عمق به شما اجازه می دهد بازویتان را در یک محدوده ی حرکتی وسیع حرکت دهید. اما این بدین معنا نیز هست که ماهیچه ها و تاندون های چرخاننده ی بازو مجبورند به سختی کار کنند تا استخوان را سر جای خودش نگه دارند. در نتیجه به سادگی آسیب می بینند و در معرض سایش و پارگی قرار دارند.
چه چیزی باعث اختلال در عضلات چرخاننده ی بازو می شود؟
علت بیشتر اختلالات عضلات چرخاننده ی بازو ترکیبی از این موارد است:
· ساییدگی و پارگی معمولی. وقتی سالیان متمادی از شانه تان استفاده می کنید کم کم عضلات چرخاننده ی بازو آسیب می بینند. با بالا رفتن سن، فعالیت های روزانه می تواند باعث تغییراتی چون نازک شدن و فرسایش تاندون ها و کاهش خون رسانی در عضلات چرخاننده بازو شود.
· استفاده ی مفرط. فعالیت هایی که در آن زیاد از بازوهایتان در حالی که بالای سرتان قرار دارند استفاده می کنید مانند ورزش تنیس، شنا یا نقاشی ساختمان می تواند باعث ایجاد مشکلاتی برای عضله ی چرخاننده ی بازو شود. حتی حرکت های معمولی که در طولانی مدت انجام می شود می تواند باعث فشار و آسیب به عضلات چرخاننده ی بازو شود.
برای پاره شدن تاندون عضله ی چرخاننده ی بازو به نیروی زیادی نیاز است. این اتفاق می تواند هنگام فعالیت های ورزشی، تصادف یا زمین خوردن های سفت و سخت بیفتد. ولی حتی یک حرکت ساده مثل بلند کردن چمدان نیز می تواند باعث پارگی عضلات چرخاننده ی بازوی افراد مسن یا کسی که شانه اش قبلا آسیب دیده است شود.
نشانگان این اختلال چیست؟
نشانگان اختلالات عضله های چرخاننده ی بازو شامل درد و ضعف در شانه است. اغلب اوقات درد در پهلو جلوی بازوی بالایی و شانه قرار دارد. در این صورت ممکن است انجام فعالیت های روزانه مانند شانه کردن موها، پوشیدن لباس یا دراز کردن دست برای گرفتن اشیاء آزار دهنده یا غیرممکن باشد. ممکن است در طول شب درد داشته باشید و دچار اختلالات خواب شوید.
اختلالات عضله ی چرخاننده بازو چگونه تشخیص داده می شود؟
برای تشخیص اختلالات عضله ی چرخاننده ی بازو پزشکان درخصوص هرگونه آسیب از ناحیه ی شانه یا دردهای قدیمی در شانه سوال می پرسند. آنها همچنین آزمایش فیزیکی انجام می دهند تا ببینند شانه چقدر خوب کار می کند تا فعالیت ها یا نواحی دردناک را پیدا کنند. حرکت دادن بازو به شکل های خاص می تواند به پزشک در فهمیدن شرایط عضله ی چرخاننده ی بازو کمک کند.
شاید نیاز باشد برای بررسی استخوان های شانه عکس اشعه ی ایکس بگیرید. اگر تشخیص هنوز مبهم باشد ممکن است پزشک تست های تصویربرداری مانند MRI یا فراصوت تجویز کند.
این اختلالات چگونه درمان می شود؟
درمان مشکلات عضله ی چرخاننده ی بازو اهمیت دارد. بدون درمان ممکن است شانه ی شما ضعیف تر شود و شاید نتوانید بازویتان را بالا بیاورید.
در اغلب اختلالات عضله های چرخاننده ی بازو پزشکان ابتدا این مراحل را توصیه می کنند:
به شانه استراحت دهید. از بازو استفاده کنید ولی این کار را با دقت و احتیاط انجام دهید. با بریس و اسلینگ شانه را ثابت نگه ندارید. انجام این کار می تواند باعث خشکی یا حتی یخ زدگی شانه (کپسولیت چسبناک) شود.
از یخ یا گرما بر روی شانه تان استفاده کنید، هر کدام که احساس بهتری دارید.
برای کاهش درد و کاهش تورم و التهاب از داروهای ضد التهاب (NSAID ها) مثلا ایبوپروفن ها (مانند آدویل) و ناپروکسن ها (مثل تیلنول) استفاده کنید. این کار می تواند درد شما را کاهش دهد ولی تورم یا التهاب را کم نمی کند. در خصوص داروها احتیاط کنید. دستورالعمل روی دارو را بخوانید و به آن عمل کنید.
از انجام فعالیت ها و قرار گرفتن در وضعیت هایی که در آن احساس ناراحتی می کنید مانند بلند کردن یا بالا آوردن دستتان خودداری کنید. فعالیتی که باعث آسیب دیدن شانه تان شده را متوقف کنید.
ممکن است پزشک فیزیوتراپی را نیز پیشنهاد کند. فیزیوتراپی می تواند درد را کاهش داده و به تقویت و انعطاف پذیری عضلات شانه کمک کند. در فیزیوتراپی تمریناتی را می آموزید که باعث کشش و تقویت شانه ی شما می شود. پس از اینکه این تمرینات را یاد گرفتید می توانید در خانه آنها را انجام دهید.
باید برای کار دوره ی درمان بگیرید. ممکن است این دوره از دو هفته تا چند ماه طول بکشد تا نتیجه ی خوبی از درمان بگیرید.
اگر فعالیت های درمانی کمک نکند ممکن است پزشکتان داروهای استروئیدی در شانه ی شما تزریق کند. احتمالا این تزریقات اختلالات عضله های چرخاننده ی بازو را معالجه نمی کند ولی می تواند به کاهش درد و تورم کمک کند و بدین ترتیب باعث شود که شما بتوانید ورزش کنید تا شانه تان را قوی کنید. این تزریقات ممکن سات به پزشک شما در کشف اینکه آیا درد شانه از ناحیه ی عضله ی چرخاننده ی بازو هست یا نه کمک کند. اگر تزریق استروئید نزدیک عضله ی چرخاننده ی بازو درد شما را کاهش داد حتی اگر بعدا درد دوباره برگشت، این یعنی عضله ی چرخاننده ی بازو علت درد بوده است نه دیگر مشکلات شانه.
بیشتر اختلالات عضله ی چرخاننده ی بازو با جراحی درمان نمی شود. اما اگر تاندونی از عضله ی چرخاننده ی بازو پاره شده باشد یا چندین ماه درمان های دیگر کمکی به معالجه ی آن نکند ممکن است پزشکان جراحی نیز انجام دهند.
اگر جوان هستید و عضله ی چرخاننده ی بازوی شما وضعیت خوبی داشته باشد احتمالا جراحی انتخاب خوبی خواهد بود. اگر تاندون شما ضعیف باشد یا ساییده شده باشد ممکن است جراحی به خوبی جواب ندهد.
جراحی جایگزینی برای فیزیوتراپی نیست. شاید حتی پس از جراحی نیاز به ماه ها فیزیوتراپی داشته باشید تا کاملا بهبود پیدا کنید.
