علل متعددي در پارگي تاندونهاي روتاتوركاف وجود دارد كه به دو دسته فاكتورهاي داخلي و فاكتورهاي خارجي تقسيم مي شوند.
- فاكتورهاي داخلي:
فاكتورهاي داخلي شامل تغييرات ميكروسكوپيك مرتبط با سن بيمار از جمله كم شدن تعداد سلول ها، كم شدن قطر فاسيا يا نيامي كه روي عضلات را پوشش مي دهند، ايجاد بافت هاي بيمار در داخل تاندون و همچنين كاهش خون رساني تاندون ها كه اين عوامل باعث كاهش قدرت كشش تاندون ها و در نهايت تادونهاي روتاتوركاف را مستعد پارگي مي نمايد.
- فاكتورهاي خارجي:
علل خارجي شامل فشار قسمت قدام آكروميو و تبع تغيير شكل در استخوان آكروميو ايجاد مي كند و همچنين ناپايداري مفصل شانه و بعضي مواقع گيرافتادگي هايي كه در داخل مفصل وجود دارد تحت عنوان اينترنال ايمچينجمنت شناخته مي شود. اين عوامل مي تواند باعث تغييرات آناتوميك در تاندون شوند كه بعد از آن با عواملي مثل ضربه هاي تكراري و كوچك و يا ضربه هاي وارده بزرگ به بيمار باعث پارگي تاندون مي شود. ابتدا اين پارگي ها بصورت پارگي هاي ناقص است كه به مرور زمان با افزايش اين ضربات فشار به تاندون به تدريج به طرف پارگي هاي كامل مي رود.
