عضله دو سر بازو دارای دو تاندون در داخل مفصل شانه می باشد یکی مربوط به سر دراز عضله دوسر و دیگری مربوط به سر کوتاه آن (شکل زیر).
عضله دو سر بازو دارای دو تاندون مبدأ در شانه است – سربلند عضله دوسر بازویی و سر کوتاه عضله دوسر بازویی. سربلند عضله تقریباً به طول ۹ سانتیمتر است و باید از میان شیار باریکی در جلوی استخوان شانه عبور کند. سپس با خمیدگی ۹۰ درجهای وارد مفصل شانه میشود و سپس در بالای گلویید به لبه برجسته لبروم میچسبد. این مسئله از طریق روند تکامل به وجود آمده است؛ همانطور که جایگاه استخوان کتف انسان از طرفین بدن به سمت پشت انتقالیافته است. این تکامل بدنی به ما امکان پرتاب کردن اشیاء را میدهد، اما چند عارضه پیشبینینشده را نیز در برداشته است. یکی از این پیامدها، فشار موجود بر روی تاندون سربلند عضله است.
این سیر تکامل نسبتاً پیچیده، تاندون را در معرض خطر التهاب قرار میدهد. هنگامیکه سر بلند عضله ملتهب میشود، این امر میتواند منجر به احساس درد در سرشانه گردد که بهعنوان تاندونیت عضله دو سر شناخته میشود. تاندونیت عضله دوسر میتواند بهخودیخود رخ دهد یا مرتبط با هر دو مشکل سندرم نشانگان گیر افتادگی شانه و پارگی روتاتور کاف در شانه (عضله گرداننده) باشد.
گاهی اوقات تاندون سر بلند عضله در شانه ممکن است دچار پارگی گردد و موجب برانگیختگی عضله دوسر در ناحیه بازو شود که بهصورت عیوب ظاهری عضله دوسر (در اصطلاح پاپیه یا ملوان زبل popeye) شناخته میشود.
احتمال آسیب دیدگی تاندون سر بلند عضله دو سر بیشتر از تاندون سر کوتاه آن می باشد. منشا بسیاری از دردهای قسمت جلوی شانه مشکلات مربوط به تاندونهای عضله دوسر بازو می باشد.
گاهی اوقات تاندون سر بلند عضله دو سر بازو دچار پارگی کامل می شود که منجر به برجستگی توده مانند در قسمت جلوی بازو می گردد (فلش قرمز در شکل زیر).